W każdym postępowaniu strony przedstawiają swoje stanowiska. Jednocześnie Sąd może również przesłuchać strony i zadawać im pytania związane ze sprawą. Każda osoba występująca przed Sądem chciałaby jak najlepiej przygotować się do rozprawy – dlatego często pada pytanie, o co Sąd może pytać. Odpowiedź nie jest jednoznaczna – nie ma reguły. Dużo też zależy od treści wniosku i jego uzasadnienia. Bez wątpienia Sąd będzie interesować m.in. wiek dziecka, jego relacje z rodzicami, częstotliwość dotychczasowych kontaktów, porozumienie rodziców w sprawie kontaktów, ich ewentualne spory w realizacji osobistej styczności z dzieckiem, zainteresowanie życiem dziecka.
Kontakty z dzieckiem w rodzinie zastępczej
Do rodziny zastępczej trafiają dzieci, których rodzice zostali pozbawieni władzy rodzicielskiej, lub ta władza została im ograniczona. W związku z tym, że prawo do osobistej styczności z dzieckiem (tzw. kontakty z dzieckiem) jest niezależne od władzy rodzicielskiej, rodzice mają nadal prawo spotykać się z dzieckiem, kontaktować się z nim, czy je odwiedzać – chyba, że z ważnego powodu (np. w trosce o dobro dziecka) Sąd tych kontaktów zakaże lub je ograniczy. Kiedy dziecko trafia więc do rodziny zastępczej, rodzice co do zasady nadal mają prawo do styczności z nim. Zakres kontaktów, ich częstotliwość zależeć będzie od indywidualnych uzgodnień pomiędzy rodzicami biologicznymi a zastępczymi, lub jeżeli tego porozumienia brak – od postanowienia Sądu regulującego m.in. te właśnie kontakty.
Kontakty z dzieckiem poza miejscem zamieszkania
Kontakty z dzieckiem mogą odbywać się zarówno w miejscu zamieszkania dziecka, jak i poza nim. Rozważania należy rozpocząć jednak od wyjaśnienia, czym jest miejsce zamieszkania. Przepisy kodeksu cywilnego wskazują wprost, że każda osoba fizyczna może mieć tylko jedno miejsce zamieszkania, którym jest miejscowość w której przebywa z zamiarem stałego pobytu. Możliwość odbywania kontaktów w miejscowości w której mieszka dziecko lub poza nią zależy przede wszystkim od stosunków i relacji rodzinnych, konstrukcji wniosków o ustalenie kontaktów i wreszcie – treści orzeczenia lub ugody w sprawie o uregulowanie kontaktów. Jeżeli dobro dziecka nie jest zagrożone, brak jest jednak przeciwwskazań co do tego, aby kontakty nie mogły odbywać się poza miejscem zamieszkania. Dzięki temu, rodzic może zabierać dziecka np. do siebie, jeżeli ma on inne miejsce zamieszkania, do rodziny mieszkającej w innych miastach, czy na wycieczki krajoznawcze.